کارگاه آموزشی شماره ۱۰۴ – مراسم جشن تولد و کیک بری امام عصر علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

متن پیشنهادی و آغازین جشن:

بسم الله الرحمن الرحیم
صلی الله علیک یا سیدنا و مولانا یا اباصالح المهدی ادرکنی
سلام علیکم آقا …
سلام علیکم ارباب، حضرت مستطاب، عالیجناب، پور ابوتراب
السلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
گفتند: جمع نوکران و کثیران گرد شمع وجودتان پروانه اند، آمدم
گفتند جمع خادمان دور هم از غیر بیگانه اند، آمدم.
راستش برای عرض ادب، ادای احترام و تقدیم سلام آمدم.
آمدم بگویم حضرت یار؛ که ذره ذره وجودمان، فدای ذرات خاک پایتان، من بی مقدار را چه کار به این حریم پاک؟
من نالایق را چه کار به کار این عاشقان سینه چاک؟!
پیشوا! بر پیشانی ام جز پشیمانی نیست، آقایی کن و در آن بخوان پشیمانی ام را …‌‌ که ما پریشانیم و برای ابراز پشیمانی آمده ایم … پشیمانیم … سخت پشیمانیم … ازاینکه کم گذاشته ایم، قصور کرده ایم، کوتاهی نموده ایم … میتوانستیم بهتر باشیم برایتان … میتوانستیم بیشتر باشیم فدایتان.
آقا جان! مابرای پوزش آمده ایم … برای عذرخواهی … برای ببخشید گفتن … ببخشید تصورمان را … کوتاهی مان را، کم گذاشتن جان را….
وگرنه نیمه شعبان شهرمان را آنچنان چراغان میکردیم که هیج کس نباشد بی خبر بماند ازتولدتان … ازوجودتان … از مهربانی تان …
آقاجان… مابرای خواهش آمده ایم…. برای نیایش… برای ستایش! برای اصرار والحاح آمده ایم .
آمده ایم خواهش کنیم که راهمان بدهی به میان کاروان عاشقانتان …
آمده ایم التماس کنیم به حق عطر گل یاس، التماس کنیم که بگذارید بر خوان تان مهمان باشیم سلطان!
ما برای سلام، احترام، ادب، مهر، شفقت، محبت، تبعیت و….آمده ایم.
هرچند که از هفت خوان بلا و مصیبت و سختی گذشته ایم اما به فدای یک غمزه چشمان دلبرانه یتان مولا … هرچند که از زیر آوار مشکلات و گره ها و گرفتاری سر برآورده ایم اما مهم نیست … سرتان سلامت آقا.
سخت آمده ایم … تلخ آمده ایم … اما با هزار هزار امید آمده ایم … سیاهیم ما چون به پابوس خورشید آمده ایم، اینچنین سپید آمده ایم.
اینجا سراسر طراوت است … تَبَسم است. ترنم است آقاجان … اصلا یاد شما بودن معنای بهار است، نوروز است، فروردین است، اردیبهشت است. نه … خودِ خودِ بهشت است …
سلام ای فرزند رسول مهربانی … سلام ای پسر بالا بلند مصطفی … هم نام رسول اللّه … ای مرد مهربانی مهرت مثل پیامبر … (اسمت اسم محمد) … سلام ای آفتاب تابان محمدی … سلام ای فرزند بنام آور عشق … رسول محبت … بشارشده زیبایی … فرزند رحمت … و رحمت للعالمین …
کسی چه میداند شاید لابلای این سلام ها، ما پاسخی نهفته باشد از شما … که همه اینها سلامِ از ما نیست بلکه سلام شماست و جواب سلام!
چرا که کسی سراغ ندارد از شما خاندان در سلام پیشی گرفته باشد که ما سبقت گرفته باشیم؟! السلام علیکم نه … علیکم السلام و رحمه الله آری!
وای بر ما و صد افسوس که این گوش لایق نیست شنیدن سلامتان را … لاف سینه چاکی زند این دل اما، صادق نیست که نائل نمی شود به دیدن روی ماهتان … وگرنه اگر عاشق بود که می شنید نوای خوش محبوب را؟! وگرنه اگر عاشق بود می دید جلوه جمال محبوب را؟! وگرنه اگر عاشق بود می چشید طعم شیرین وصل محبوب را؟!

ما برای خدمت آمده ایم …
سراپا شور … سراپا نور … سراپا سرور
لال و کر و کوریم اما‌‌‌!
هزاران فرسخ از شما دوریم اما!
صبوریم ارباب
غرق غریو و فرّ و فریاد،
سینه کوه شکافته ایم چو فریاد،
غم در دل نهفته، با ظاهری شاد،
برای تقدیم جان آمده ایم فرزند نرگس خاتون رومی
با همه قدرت و قوت
به همه شدت و حدّت
با همه عزم و همت
پای در عرصه کار از دفاع از شما نهاده ایم.
که جهاد ما لبخند ماست بر صورت مردمان، به مهر افشانی شما.
ستیز ما کلام شیرین و دلنشین است برای نشر نشانی شما.
نبرد ما با دستگیری از ایتام است و گذشت از اقوام و احسان و اطعام
… و این همه، همه برای ترویج نام و مرام شماست. رنگ و بوی شما، خلق و خوی شما.

این جامه بزم است بر تن ما … اما شما … لباس رزم ببین امیر! که این نیمه شعبان تمام شهرمان چراغان میشود از ابهت نامتان، از شناخت و معرفت تان … این نیمه شعبان هیچ کس در شهرمان نخواهد ماند که بی خبر از شما بماند. قول می دهیم بهتان!
فدای اشک چشمانتان … آن چشمان زیبایتان
و قربان قد و بالای رعنایتان

کنداکتور برنامه کیک بُری:

1- وکال وقتی که ما می گوییم:

ما دعوت شده ایم، ما را صدا کرده اند که اینجاییم … همه همه ما را

2- وکال وقتی می گوییم :

خوب کسی کادو با خودش آورده؟
مگه جشن تولد نیومدیم!
مگه میشه تولد کسی بریم اما هدیه همراهمون نبریم! نه … !

پس همه دست به قلم می بریم و براشون می نویسیم که هدیه ما چه خواهد بود …
هر چه دل تنگت می خواهد بگو
مولا می بینه و می شنوه
هیچ احتیاجی هم به کادو های من و تو نداره اما این اظهار لطف و احسان ما رو هم هیچ وقت بی پاسخ نمیذارن
ایشون دریای عاطفه و اقیانوس محبتن
مگه میشه کسی یه کادو تقدیمشون کنه پس بزنن!!؟؟ نه. مگه میشه یه نفر هدیه ای دستش بگیره، آقا رو برگردونن

ایشون از بی وفایی ما
بی پروایی ما
بی خیالی ما ناراحتن و دلشون خونه
نه واسه خودشون که برای خودمون

3- زیر صدای وقتی که استغفار زمزمه می شود و موقع شروع استغفار مردم:

4- وکال پایان استغفار:

5- وکال وقتی که می گوییم:
امشب شب تولد شماست … همه پاک، پاکیزه، طاهر، مطهر آمده ایم.
استغفار کرده به درگاه الهی،
آمده ایم بندگی خدا
آمده ایم چشم بگوییم به فرمان خدا
آمده ایم دست برسانیم به ولی تنهای خدا
آمده ایم تا با آمدنمان عبادت خدا را کرده باشیم
آمده ایم یار باشیم نه بار
آمده ایم سرباز باشیم نه سربار
آمده ایم انسان کامل باشیم همانی که خداوند از ما خواسته
پاک، خوش نیت، راستگو، امانت دار، دستگیر، یتیم نواز، با محبت، سنگ صبور … همانی که خدا از ما خواسته

مثل شما مثل پیامبرمان مثل مولایمان علی مثل مادرمان زهرا

یه کسی روزهای نزدیک عاشورا به حضرت سیدالشهدا گفت: آقا مال و مرکب و شمشیرم برای شما اما خودم معذورم از ماندن و جنگیدن … آقا فرمودند مال و مرکب و شمشیرت را بردار و برو ما خود تو را می خواستیم

6- وکال وقتی می گوییم:

اکنون برای لحظاتی هم که شده به پا می ایستیم و دقایقی به انتظار آمدنت خیره به در می مانیم، مثل همه عاشق ها که منتظرند تا پیغامی از محبوبشان بشنوند، مثل همه بیقرار هایی که همه زندگی شان انتظار وصال یار است …

لحظاتی نمادین چشم راه می مانیم تا تمرینی کرده باشیم، روبرو شدن با شما را … تمرینی شاید از فردا بیشتر حاضر و ناظرتان بدانیم … بیشتر با شما گفتگو و مراوده و ارتباط داشته باشیم

7- بعد از پخش این قسمت می گوییم:
مگر می شود تولد باشد، کادو و هدیه باشد، شسته و رفته مهمانان دعوت شده باشند اما شمع و گل و هلهله و شادی و کیک نباشد!! نه نمی شود …
این سرود شاد پخش می شود (با کف زدن های مرتب و پشت هم حضار محترم)